Het verhaal van Ken Rideout is er een van extreme atletiek, verslaving en veerkracht—en een die iedereen kan inspireren om in beweging te komen.
Ken Rideout ontmoeten betekent Ken Rideout leren kennen. Simpel gezegd, hij draagt alles op zijn mouw. Hij groeide op in een arbeiderswijk net buiten Boston, werkte direct na de middelbare school fulltime als gevangenisbewaarder, en worstelde later bijna tien jaar met een opioïdeverslaving.
Vandaag is hij vader van vier kinderen en een van 's werelds beste atleten boven de 50. Zijn toewijding en consistentie zijn legendarisch. Elke ochtend trekt hij zijn Reebok hardloopschoenen aan, doet zijn Reebok kleding aan en gaat hij voor een tien mijl lange hardlooptocht.
JE MOET ERGENS BEGINNEN
Ken is altijd een atleet geweest. Hij bokste tijdens de middelbare school en op de universiteit, speelde voetbal en hockey, en jogde voor zijn conditie. Toen hij als jongvolwassene naar New York verhuisde, bokste hij bij een club, zodat hij de sportschool kon gebruiken om te trainen.
Ken liep ook veel, maar geeft toe dat hij niets wist van hardlopen (of hardloopschoenen en -uitrusting, trouwens)—vorm, helemaal niets. "Ik ben gewoon een gewone idioot die te veel rent en denkt: 'Ik heb pijn'," zegt hij. In zijn midden dertiger jaren leidde pijn in zijn knie door het hardlopen ertoe dat hij een fiets kocht.
Hij kwam opdagen voor een ritje met wat collega’s met helemaal de verkeerde uitrusting—een mouwloos t-shirt, geen helm, een pet achterstevoren—en had geen idee wat hij aan het doen was. Maar na een paar ritjes dacht hij: “of deze gasten zijn waanideeën over hoe goed ze zijn, of ik ben hier best goed in.” Het lag waarschijnlijk ergens in het midden.
“Lang verhaal kort, ik heb me ingeschreven voor een paar triatlons,” zegt Ken. Net als bij hardlopen en fietsen zegt hij dat hij, als hij terugkijkt op zijn eerste wedstrijden, geen idee had wat hij aan het doen was. “Ik spoelde mijn voeten af nadat ik uit het water kwam, voordat ik mijn fietsschoenen aantrok.”
Dus stelde hij een aantal doelen. Uiteindelijk zou Ken drie keer deelnemen aan de Wereldkampioenschappen in Hawaii. Om te trainen fietste hij 100 mijl en liep hij daarna 10 mijl. Zijn vrienden en zijn vrouw noemden hem gek, maar hij zegt: "Als ik 112 mijl moet racen en daarna 26 moet lopen, kan ik dit beter op een willekeurige zaterdag kunnen doen."
VERSLAVING OMGEZET IN ACTIE
Voordat Ken met triatlons begon, worstelde hij bijna tien jaar met een opioïdeverslaving.
Duursporten werden zijn herstelmiddel. "Het werd mijn natuurlijke antidepressivum," zegt hij. Voor Ken is de runner's high niet zoals een high die je krijgt van drugs. Voor hem is het een enorm gevoel van voldoening en opluchting.
Niet alleen werd duurtraining een vervanging voor zijn verslaving, het leerde hem ook de waarde van verantwoordelijkheid en de waarde van consistentie. Ken rent elke dag—en niet alleen omdat training belangrijk voor hem is, maar omdat het hem op het juiste spoor houdt. "Als voormalig drugsverslaafde kan ik je vertellen dat ik altijd het gevoel heb dat één dag [dat ik mezelf opgeef of de gemakkelijke weg kies] het begin kan zijn van een vreselijke gewoonte."
Hij geeft elke dag van de week prioriteit aan zijn hardlooptraining—ongeacht of hij thuis is, op vakantie met zijn gezin of op zakenreis. Voor hem is het een bewuste keuze om dit deel van zichzelf op de eerste plaats te zetten, zodat hij in alle aspecten van zijn leven de beste versie van zichzelf kan zijn.
"WE WORDEN ALLEMAAL GEBOREN MET ÉÉN VERANTWOORDELIJKHEID. OF JE HET NU WILT HOREN OF NIET, HET IS DE WAARHEID: JE HEBT ÉÉN VERANTWOORDELIJKHEID IN JE LEVEN, EN DAT IS JE EIGEN MENTALE EN FYSIEKE GEZONDHEID."
DE CONSISTENTIE-TRUC
Na de geboorte van zijn vierde kind had Ken geen tijd meer voor triatlontraining. Dus richtte hij zijn aandacht op hardlopen.
Hij vond de juiste hardloopschoen en uitrusting voor zichzelf, stelde zichzelf het doel van een marathon onder de drie uur, en begon zijn tijden beetje bij beetje te verbeteren — hij liep een 2:58, een 2:45, een 2:33. Hij bleef ongeveer twee jaar steken op een PR van 2:33, en liep toen een 2:28 in Sacramento op de leeftijd van 49.
Dus, hoe wordt hij steeds sneller? "Er is een truc, en niemand wil het horen—het is hardlopen, heel veel," zegt Ken, "Toen ik van 2:58 naar 2:33 ging in ongeveer achttien maanden, deed ik elke dag gewoon 10 mijl."
"ER ZIJN GEEN SNELKOPPELINGEN. ALS JE CONCURREREND WILT ZIJN, OOK AL CONCURREER JE ALLEEN MET JEZELF, MOET JE VEEL HARDLOPEN."
Wanneer hij zegt elke dag, bedoelt hij Elke. Enkele. Dag. Of je nu zes minuten per mijl loopt, tien minuten per mijl, net begint met hardlopen of zelfs gewoon wandelt, Ken weet dat het dezelfde emotionele achtbaan is om de deur uit te komen. Maar Ken heeft zijn brein getraind om "immuun en gevoelloos" te zijn voor het idee om niet te lopen. "Ik zou er nooit eens over nadenken," zegt hij. De les hier is dat of je nu net begint met je hardlooproutine, een doorgewinterde kampioen bent of ergens daartussenin valt, het gevoel is altijd hetzelfde.
"IEDEREEN KAN DOEN WAT ZE WILLEN. DE VRAAG IS, BEN JIJ BEREID HET TE DOEN?"
DE 51% MINDSET HACK
Dus hoe blijft Ken Rideout zichzelf steeds verder pushen? Hoe besluit hij om binnen vier weken een ultramarathon in de Gobi-woestijn te lopen (en te winnen)? Hij noemt het de 51%-mentaliteit. "Je hoeft niet voor 100% toegewijd te zijn om iets te doen," zegt hij. "Als je gelooft in meerderheidsbesluitvorming, hoef je alleen maar overtuigd te zijn door een extra 1% dat het tijd is om iets te doen. De andere 49% mag voelen wat je maar wilt dat ze voelen. Zolang je die extra 1% hebt die voor actie is, ga je ervoor."
Dus, als je je hersenen en lichaam kunt overtuigen dat je voor 51% klaar bent om te gaan hardlopen, is dat eigenlijk alles wat je nodig hebt. Laat die meerderheid mindset winnen.
"MIJN MANIER IS MISSCHIEN NIET DE JUISTE MANIER OM HET TE DOEN. MAAR HET IS DE JUISTE MANIER VOOR MIJ. ALS JE HET NA DOET EN HET WERKT, DAN IS DAT GEWELDIG, EN ALS JE HET OP JE EIGEN MANIER KUNT DOEN, DAN IS DAT OOK GEWELDIG. HET BELANGRIJKSTE IS DAT JE HET VINDT."
VIND WAT VOOR JOU WERKT
Maar de grootste hardloophack van allemaal is heel eenvoudig: doe het allemaal in je eigen tempo en op de manier waarop jij je het meest comfortabel voelt. Als je net begint met hardlopen, loop dan een rondje om de hoek. Als je alleen je hartslag een beetje wilt verhogen, is dat geweldig, doe het gewoon. Neem de tijd en kijk wat het beste voor jou werkt. Voor Ken was het erin duiken met 100% intensiteit en er elke dag vol voor gaan met alles wat hij heeft.
Houd er rekening mee dat je niet alleen een routine nodig hebt, maar ook de juiste hardloopuitrusting. Gespecialiseerde hardloopschoenen houden je comfortabel en helpen ook blessures te voorkomen.
"De Floatzig 1 heeft ongelooflijke stabiliteit en veerkrachtige demping. De schoenen bieden een balans tussen ondersteuning en een licht gevoel. Flotazig hardloopschoenen zijn perfect voor alle hardlopers. Ze bieden ondersteuning en stabiliteit voor iemand die nieuw is met hardlopen of iemand die niet veel kilometers maakt, maar ze zijn ook licht genoeg om ze elke dag te dragen, zelfs wanneer ik 80 tot 100 mijl per week loop."
